wtorek, 5 lipca 2011

Jak założyć oczko wodne

Od czego zacząć budowę?

Jeśli zdecydujemy się użyć gotowej formy polietylenowej, kształt oczka będzie z góry narzucony. Jeśli jednak wybierzemy folię – możemy wykopać dół dowolnego kształtu i wielkości. Dobrze jest wcześniej sprawdzić, w jakich szerokościach dostępna jest folia, aby nie trzeba było jej kleić. Na dnie rozkładamy 8-10-centymetrową podsypkę piaskową, a następnie wykładamy specjalną włókninę. To wszystko zabezpieczy folię przed uszkodzeniami od spodu (jeśli zdecydujemy się na gotową nieckę polietylenową, wystarczy podsypka z piasku). Jeżeli zamierzamy hodować ryby – staw musi mieć tzw. strefę głęboką, czyli 100-120 cm.

Czym wyłożyć dno?

Do budowy niewielkich oczek możemy użyć: gotowych form (z polietylenu), folii (z PCW, PE lub kauczuku), betonu (trzeba jednak pamiętać, że do budowy betonowego oczka potrzeba fachowca, a ewentualna późniejsza zmiana aranżacji w ogrodzie będzie bardzo kłopotliwa). Do budowy dużych oczek możemy wybrać jedynie folię. Przy jej zakupie trzeba uważać, bo czasami sprzed awcy próbują wmówić klientom, że zwykła folia budowlana (dużo tańsza od tej przeznaczonej do oczek wodnych) nada się do budowy stawu. Niestety, nie będzie ona ani wystarczająco wytrzymała na uszkodzenia, ani elastyczna, a to oznacza, że szybko może zacząć przeciekać. Produkty renomowanych marek mają zwykle 10-letnią gwarancję. Takie folie są dodatkowo odporne na działanie promieni UV, dzięki czemu są bardziej trwałe. Najczęściej wykorzystuje się folie czarne, ale w sklepach dostępne są także niebieskie i zielone. Są różnej grubości (0,5-1 mm), ich wybór zależy od tego, jak duży ma być zbiornik oraz na jakim podłożu je umieścimy.



Jakie urządzenia są niezbędne?

Oczko wodne to nie tylko dół w ziemi wyłożony folią. Aby wyglądało ładnie, rosły w nim dorodne rośliny i pływały ryby – trzeba je odpowiednio wyposażyć, a potem o nie dbać. Najważniejsze jest utrzymanie w nim równowagi biologicznej podobnej do tej, jaka panuje w naturalnych zbiornikach. A nie jest to zadanie łatwe, ponieważ  ogrodowe oczko wodne jest sztucznie stworzonym systemem i nie następuje w nim proces samooczyszczania wody, jaki ma miejsce w zbiornikach naturalnych.
Do utrzymania w oczku równowagi biologicznej potrzebne jest między innymi: utrzymanie właściwego pH wody (pomiędzy 7,5 a 8,4); utrzymanie wody w czystości – w większych stawach zapewniają ją rośliny i zooplankton, w małych konieczne będą filtry i regularne oczyszczanie mechaniczne. Do oczyszczania służą także lampy UVC, które zabijają bakterie (niestety także te pożyteczne); zapewnienie dopływu powietrza do wody (przez wprowadzenie do stawu roślin podwodnych wytwarzających tlen oraz za pomocą napowietrzaczy, fontann i wodospadów) – odpowiednie napowietrzenie wody jest niekorzystne dla glonów, a dobre dla ryb i roślin.

Jaka fontanna?

Fontanna to piękna ozdoba, ale także bardzo praktyczny sposób dostarczenia pod wodę powietrza potrzebnego rybom i roślinom. Najskuteczniejsze są pod tym względem fontanny kaskadowe i tzw. fontanny wytwarzające pianę. W obu przypadkach woda, spadając, uderza z dużym impetem w lustro wody i się napowietrza.
Producenci sprzętu do oczek wodnych z reguły dodają do każdego zestawu fontannowego kilka dysz, które możemy wymieniać i w ten sposób zmieniać aranżację oczka. Warto jednak wiedzieć, że gdy słup wody w fontannie będzie wysoki, to oczko powinno być również odpowiednio duże. Dysze fontannowe mają czasami dwa wyloty – jeden górny do głównej fontanny, a drugi boczny – do którego można podłączyć na przykład dodatkową figurkę lub dyszę fontannową.
Ale uwaga! Każda podłączona figurka lub dysza spowoduje spadek ciśnienia wody w fontannie głównej. Może się więc zdarzyć, że nie będziemy mieli ani ładnej, odpowiednio wysokiej fontanny, ani też figurki tryskającej wodą.
Przy zakupie zestawów fontannowych koniecznie sprawdźmy, jaką moc powinna mieć zasilająca je pompa. Informacje te znajdziemy na opakowaniu zestawu.
Jeśli zamiast fontanny zdecydujemy się na kaskadę, to taką decyzję musimy podjąć przed zakupem pompy. Przez kaskadę bowiem przepływa duża ilość wody (średniej wielkości kaskada to 6-7 tys. litrów wody na godzinę!), którą trzeba przecież wtłoczyć na pewną wysokość.




Czym oświetlać?

Woda wygląda atrakcyjnie nie tylko w dzień, ale także w nocy. Dzięki właściwemu oświetleniu możemy stworzyć w przydomowym ogrodzie piękne wodno-świetlne kompozycje. Na rynku dostępne są różnego rodzaju lampy przeznaczone do montowania na dnie oczka, tuż przy jego obrzeżu (podświetlają wybrane rośliny lub stojące obok rzeźby) oraz lampy pływające. Rozmieszczając lampy, należy je dobrze zamaskować. Powinniśmy bowiem widzieć nie źródło światła, ale wywołany przez nie efekt.

Jak pielęgnować zbiornik?

Posiadanie oczka wodnego w pobliżu domu to wielka przyjemność, ale i zarazem niemała praca o każdej porze roku:

  • rośliny wodne wymagają zabiegów pielęgnacyjnych podobnych do tych, jakie wykonujemy przy roślinach rosnących na rabatach. Po zimie trzeba usunąć uszkodzone i gnijące części pędów. Latem, gdy zbytnio się zagęszczą, trzeba je porozsadzać. A jesienią wyciąć żółknące i zasychające części roślin;
  • trzeba stale obserwować ilość glonów w wodzie i w porę zapobiegać ich nadmiernemu rozrostowi;
  • w czasie upałów powinniśmy kontrolować poziom lustra wody i w razie potrzeby ją uzupełniać;
  • nad zbiornikami, w których pobliżu znajdują się rośliny zrzucające liście, warto jesienią rozpinać siatkę o drobnych oczkach. Dzięki temu wiosną będziemy mieli mniej pracy przy czyszczeniu niecki.
W centrach ogrodniczych możemy znaleźć wiele narzędzi i urządzeń, które ułatwią pielęgnację oczka wodnego. Przydadzą się nożyce do przycinania roślin, których
czubki są specjalnie zabezpieczone, aby nie przedziurawiły folii. Można kupić również chwytaki ułatwiające usunięcie roślin posadzonych dalekood brzegu czy podbierak do ryb. Wszystkie te narzędzia osadzone są na teleskopowych trzonkach, które umożliwią sięganie w głąb stawu. Dla pełnej wygody możemy się zdecydować na zakup odkurzacza, który ułatwi oczyszczanie oczka z resztek pokarmu, liści czy odchodów ryb.

poniedziałek, 27 czerwca 2011

Wasze ogrody

Na początek styl ogrodów Japońskich




A tu kolejny pomysł na "ogród marzeń" wg Pani Bożeny




Kolejna propozycja aranżacji własnej działki

czwartek, 23 czerwca 2011

Rododendron

RODODENDRON

Systematyka
Domena: eukarionty
Królestwo: rośliny
Klad: rośliny naczyniowe
Klad: rośliny nasienne
Klasa: okrytonasienne
Klad: klad astrowych
Rząd: wrzosowce
Rodzina: wrzosowate
Rodzaj: różanecznik


GLEBA
Wymagają ziemi próchnicznej i kwaśnej (pH 4– 5). Ziemię taką można otrzymać poprzez dodanie do dobrej ziemi ogrodniczej kwaśnego torfu, zmielonej kory lub przegnitego igliwia

NAWODNIENIE: wymagają dużej ilości wody, w upalne dni dobrze jest je podlać konewką.

NAWOŻENIE: w celu uzyskania pięknych kwiatów powinno się je nawozić kilka razy w roku )pierwszy raz zaraz po ustąpieniu mrozów.

ŚWIATŁO: rośliny te wymagają sporo słońca jednak niezbyt ostrego (dobry jest delikatny półcień), gdyż pełne słońce mogło by je spalić.

ROZMNAŻANIE:
najprościej rozmnaża się je z korzenia, lub z oderwanych gałęzi (z ukorzeniaczem)

CHOROBY & PROBLEMY:
  • fytoftoroza różanecznika liście brązowieją, obumierają i zwijają się. Zaatakowane rośliny należy spalić, a rosnące w pobliżu różaneczniki podlewać glebowymi preparatami grzybobójczymi.
  • kibitnik azaliaczek (Catotilia azaleella) – szkodnik wygryzający liście z dolnej strony, lub powodujący ich minowanie. Zwalcza się go łatwo środkami owadobójczymi.
  • mączlik różanecznikowy – liście są lepkie i żółkną. Przyczyną jest owad, którego larwy żerując na dolnej powierzchni liścia wydzielają lepką spadź. Zwalcza się je poprzez dwukrotne opryskiwanie preparatem Talstar z dodatkiem preparatu Provado lub Applaud.
  • nekroza różanecznika – choroba spowodowana przez grzyby. Na liściach powstają jasnobrązowe plamy, które stopniowo rozprzestrzeniają się po całej roślinie. Porażone liście należy spalić, a całą roślinę opryskać dwukrotnie (co 2 tygodnie) preparatem Topsin lub Dithane.
  • zaraza wierzchołkowa pędów – spowodowana jest przez grzyb Phytophthora ramorum. Najpierw zaczynają brunatnieć wierzchołki pędów, potem choroba rozszerza się w dół. powoduje opadanie liści i obumieranie rośliny. Zwalczanie polega na wycinaniu porażonych liści i pędów, a następnie opryskiwaniu całej rośliny odpowiednimi preparatami grzybobójczymi.

KWIATY:
stanowią główną ozdobę różaneczników, u rododendronów kwiaty wyrastają na długich szypułkach w kwiatostanach na szczytach pędów. Występuje z wyjątkiem jasnoniebieskiego cała gama kolorów kwiatów – od białego do fioletowego, poprzez różne odcienie czerwieni


PODSUMOWANIE:
Rododendrony są trudne w hodowli, gdyż często chorują, wymagają częstych oprysków, oraz sporo wody. 
Polecam natomiast go dla osób które kochają swój ogród, gdyż roślina ta na pewno Wam go upiększy :)


pozdrawiam
Mateusz

Kaktusy

KAKTUSY
Systematyka
Domena:eukarionty
Królestwo:rośliny
Klad:rośliny naczyniowe
Klad:rośliny nasienne
Klasa:okrytonasienne
Rząd:goździkowce
Rodzina:kaktusowate


PODLEWANIE: Mimo iż kaktus to musi być podlewany.
W okresie od późnej jesieni do wczesnej wiosny - bardzo rzadko podlewamy ok 1 raz na 3 miesiące , jeśli o tym zapomnicie to też nic się nie stanie ;).

W okresie od wiosny do jesieni - podlewamy ok 1 raz na 1-2 tygodnie, jednak niezbyt obficie.
W okresie kwitnienia nie powinno się zapomnieć o podlaniu.

GLEBA: wymagają ziemi próchniczej, kaktusy nie powinno się przesadzać zbyt często (co 2-3 lata, gdy tego wymagają)

NAWOŻENIE: można nawozić , ale tylko w okresie rozwoju roślin. Nienawozimy roślin zimą.

ŚWIATŁO: Kaktusy wymagają bardzo dużo słońca.

PROBLEMY & CHOROBY: wklęsłe zmarszczki - zbyt mało wody - należy więcej podlewać
gnicie roślin - zbyt dużo wody - zmniejszyć podlewanie.

Rośliny te przy odpowiedniej pielęgnacji nie są atakowane przez szkodniki.

ROZMNAŻANIE: poprzez odnogi z rośliny głównej lub z nasion

PODSUMOWANIE: Kaktusy są roślinami łatwymi w hodowli, jednak ich charakterystyka niekiedy odrzuca niektórych hodowóca (czasami zbyt wcześnie), a szkoda gdyż rośliny te mogą być naprawdę piękne


pozdrawiam
Mateusz

Początek


Witam na moim blogu

Postaram się pomóc jak poprawnie hodować rośliny różnego pokroju, od tych standardowych, aż po te całkowicie egzotyczne.


Liczę iż w razie pytań napiszecie do mnie :) - matgos@o2.pl

pozdrawiam
Mateusz

***************************************************************************

ROSICZKA  DROSERA CAPENSIS

Systematyka
Domena: eukarionty
Królestwo: rośliny
Klad: rośliny naczyniowe
Klad: rośliny nasienne
Klasa: okrytonasienne
Rząd: goździkowce
Rodzina: rosiczkowate
Rodzaj: rosiczka    


GLEBA: wszytkie rosiczki MUSZĄ mieć torf kwaśny, do szybkiego rozwoju, jednak z doświadczenia wiem iż zwykła uniwersalna ziemia również może być (chociaż roślina może wtedy wolniej rosnąć)

NAWOŻENIE: brak !! - nawóz spaliłby system korzeniowy Naszej rośliny.

ROZMNAŻANIE: Prezentowany gatunek Drosera Capensis można spokojnie rozmnażać z nasion (roślinie kwitnie często od maja do późnej jesieni, ale uwaga w dobrych warunkach kwitnie również zimą), ale również od korzenia.

PODLEWANIE: wyznaje tutaj zasadę im więcej wody tym lepiej. Pamiętajmy jednak iż nie może to być zwykła woda z kranu, gdyż była by ona zbyt twarda. Woda dla rosiczek powinna być:
destylowana lub deszczówka lub przegotowana (i wystudzona).

NASŁONECZNIENIE: Gatunek ten wymaga dużo słońca, jednak pamiętajmy wtedy o częstym podlewaniu, ziemia nie może nigdy wyschnąć !!

CHOROBY & PROBLEMY: Biała pleśń na podłożu - zbyt mało słońca lub z byt niska temperatura - biały nalot można usunąć ręcznie lub kupić preparat (przeciwko pleśni)

PODSUMOWANIE: Drosera Capensis to gatunek roślin umiarkowanie trudnych w hodowli, osoba która chce rozpocząć przygodę z tym gatunkiem musi mieć pewne podstawy, oraz regularność w opiece nad nią.


Życzę udanych plonów :)